Gestichtswachter H.S


Standplaats: Rode Pannen Veenhuizen

 

Het was in de winter 1974...1975. 

's Nachts reden wij met 2 man patrouille in de EK 2. Dit was een fiatje 124. mosgroen van kleur. De hele nacht cirkelden wij over de terreinen van Veenhuizen. Op diverse plaatsen moesten we op een bepaald tijdstip zijn om een sleuteltje in de prikklok rond te draaien.  Doorrijdend naar een volgend controlepunt werd alles in de gaten gehouden.  Een vreemde auto werd direct aangehouden om te kijken wie er in zaten. Dit konden mogelijk ophalers zijn voor een gedetineerde die wilde ontsnappen. Het meest kwam dit voor rond de Gevangenis Bankenbosch. 

 

In Bankenboch zaten veel mensen die graag drank mochten. Daarom waren er geregeld uitbraken over het prikkeldraad om de drank of bij een auto of op een bepaalde plek in het bos te gaan halen.

 

Tijdens zo'n nachtdienst tegen de morgentijd... het begon wat licht te worden... Moesten Wij.. collega Henk M... en ik prikken bij Nieuw Bergveen. Dat was een verblijf waar mensen verbleven die voor het eerst  gepakt waren met drank op achter het stuur. Ongeveer 40 gedetineerden.

 

We kwamen van het grote gesticht Esserheem en toen we de bocht door sukkelden zagen we ineens wat bewegen midden op staat. Het had toch wel redelijk omvang. Ja hup boem gelijk gooide Henk M het groot licht erop. In koor roepen we.... Un knien...een konijn..  Wat n joekel.

 

Ik zeg tegen Henk M ..... die gaat in de pan,  daar kunnen we lekker samen van kluiven. Henk stopt en ik uit de auto. Inmiddels had ik mijn gummilat uit mijn broekzakje getrokken en hup achter dat grote ding aan. 

 

Maaaaaar.... telkens als ik hem dicht genoeg was genaderd deed dat gekke beest weer een sprong en ik sprong er telkens op dezelfde wijze achteraan op hem een mep te geven. Intussen gierde mijn maat het uit van plezier want wat is er nog mooier dan zoiets te zien.

 

Hij brulde het uit en was vuurrood om zijn kop van het lachen.  Toen ik weer bij de auto kwam en Henk zijn rode kop en ook zijn rode haardos zag,  was ook dat weer een geweldige redenen om zelf ook te gaan brullen van het lachen.  Het konijn en wij hebben het zeer mooie voorval goed overleefd. Want ineens schoot het mij te binnen dat ik het toch niet dood  kon slaan. Maar goed ook het konijn bleek later een ...ONTSNAPTE ...te zijn uit een hok van een Esserheem bewaarder. 

 

Met vriendelijk groet, Hans Slagers